BEOLINGUS
Dictionary - TU Chemnitz

 English  German

aeon; eon Äon {m}; Weltalter {n}; (unendlich) langer Zeitraum [astron.] [geol.] [relig.]

aeon Ewigkeit {f}

Phanaerozoic aeon [Br.]; Phanaerozoic [Br.]; Phanerozoic eon [Am.]; Phanerozoic [Am.] (eon of visible life) phanerozoisches Äon {n}; Phanerozoikum {n} (Weltalter des sichtbaren Lebens) [geol.]