BEOLINGUS
Dictionary - TU Chemnitz

 English  German

archaeon Archaeon {n} (einzelliger Organismus) [biol.]

archaea; archaebacteria (outdated) (biological domain) Archaeen {pl}; Archaebakterien {pl} [veraltet]; Urbakterien {pl} [veraltet] (Archaea) (biologische Domäne)