BEOLINGUS
Dictionary - TU Chemnitz

 German  English

Wunderkind {n} child prodigy; prodigy [listen] [listen]

Wunderkinder {pl} prodigies

ein Wunderkind an infant prodigious

Wunderkind {n} infant prodigy; infant phenomenon; wunderkind

Wunderkinder {pl} infant prodigies; infant phenomena; child prodigies

Wunderkind {n} whizz-kid [Br.] [coll.]; whiz-kid [Am.] [coll.]